Kendine rücû eden gönlümün yapýsýný, Bir merak ki uyanan özüm seni aradý. Tutup aralayarak kâinat kapýsýný, Yerkürenin içinde gözüm seni aradý…
Belki boðulacaðým derya, yahut derede, Son nefeste son sözüm, müjde verin nerede, Kayayý parçalayýp ufalan her zerrede, Âfakî bakýþlarla gözüm seni aradý…
Bana “yücelttin” deme iþte böyledir hâlim! Derin seher içinde gördüðüm senden çalým, Her rengi sende sevdim beyazým, mavim alým, “Gökkuþaðý” diyerek gözüm seni aradý…
Gidilecek her yeri dolaþtým karýþ karýþ, Yüreðine bir söz ver hadi benimle yarýþ, Çýktýðým tüm yollarýn ucunda sana varýþ, Seyr-ü seyahatýmda gözüm seni aradý…
Tek çerçeve içinde topladým resimleri, Hep sana yakýþtýrdým en güzel isimleri, Teker teker saydým da var olan çisimleri, Gökyüzünün göðsünde gözüm seni aradý…
Ayser ÖZBAKIR
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayser ÖZBAKIR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.