Sözcükler mi yetersiz harfler mi eksik yoksa! Ne dedimse olmadý, olanlar üzdü beni. Dünya denilen hân’da cefa-sefadan çoksa, Boþa koydum dolmadý, dolanlar üzdü beni...
Düþünceleri örüp kendime dünya kurdum, Dedim kendi kendime "burasý benim yurdum", Gönüllerden ýradým, gözlerden uzak durdum, Arayanlar bulmadý, bulanlar üzdü beni...
Ben doydum hîlelerden, siz yakýn kalanýný, Yalanlarla bezenmiþ kullarýn kelâmýný, Çok kez lâyýk görmedim Allah’ýn selâmýný, Verdiklerim almadý, alanlar üzdü beni...
Yüzümde tebessümle, elim izzet-ikramda, Siz deyin "insan seli" ordu vardý arkamda, Þimdi sayayým dedim, eksik çýktý rakamda, Baktým kimse kalmadý, kalanlar üzdü beni...
Ayser ÖZBAKIR Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayser ÖZBAKIR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.