FUKARA

FUKARA


Gam ile sazýný eline aldý....
Derdiyle teline vurdu fukara
Derin bir çukurun dibine daldý
Yine hayalleri kurdu fukara.

Çaldýkça sazýný söyledi türkü
Eller giysin dedi urbayý kürkü
Elinin tersiyle itti de mülkü
Sözde sefasýný sürdü fukara.

Yýllarca ararken yolun düzünü
Düþünüp dururdu hep öksüzünü.
Diline gelince en son sözünü
Kem deyip dilinde yordu fukara.

Omzuna yüklendi en aðýr sepet
Ömründe görmedi ne meyve ne et.
Aç oruç tutmaya etti de niyet
Ertesi gününü gördü fukara.

Baþlarken yemeðe hep þükür dedi
Önüne geleni seçmedi yedi.
Bir kez aðlamadý hep gülümsedi
Böylece huzura erdi fukara.

Yastýðý süngerden serdi döþeði
Bismillah diyerek geçti eþiði.
Salladý durdukça bala beþiði
Düþlerin zevkini sürdü fukara.

Sýcak oldu dedi, bu yýlýn yazý
Bulmaz çoðu dedi aldý hep azý.
Odunu, kömürü bulunca bazý
Teneke sobayý kurdu fukara

Zaferi olmadý hiç savaþýnýn
Bildi kýymetini tuzsuz aþýnýn.
Alnýna yazýlý kader taþýnýn
Önüne geçip de durdu fukara.

Huzura erdi mi hala bilemem
Nerde fakir görsem bilin gülemem
Yazdým ahvalini artýk silemem
Yaþam defterini dürdü fukara.

Yaþam defterini dürdü fukara.


ELÝF KESKÝN(KARABULUT)ÞÝÝRLERÝN ÞAÝRÝ
21.O1.2002/14:05

Sosyal Medyada Paylaşın: