ÜMMETİN GÖZYAŞLARI

Aþk her yörede farklýdýr
Kimine göre bir ýslýktýr
Kimini göre huzur-i ilahi
Nefs-i imtihandýr bazen de

Kimse vazgeçmez sevmekten
Herkes yaþadýðýný aþk sayar
Bir çýð gibi düþerken hasret yükseklerden
Korku verir çetin aþklar

Ezaný beklemektir
Çöllere düþmektir
Bazen uzaklara gitmektir
Her þeyden vazgeçmektir aþk

Kimi sevsek o
O olduðu için gönülden severiz
Ama hüznümüzde ama sevinçlerimiz de hep o
Onunla çarpar yüreklerimiz,
Onunla varýz

Bir hiçken kimse tanýmaz bizleri
Bir kimse olduk kimsesizliðimizde
Onun rahmetidir yaðan üzerimize
Þükür-ü secdede sevdadýr aþk

Kýz çocuklarý diri diri gömülürken
O, baki cenneti serdi ayaklarýnýn altýna
Her bir annenin


Sevmenin
Sevilmenin adýdýr. Ýman
Yüreklerimizdeki huzurun adýdýr
Dilden düþen kelam, yapýlan ibadet
Hepsi ondandýr, hepsi onadýr


Bir gül adýna kül eylemedi dünyayý
Onun ümmetiyiz diye þefaat eyledi
Þanslýyýz fakat hala uykudayýz

Âdem ile havanýn tövbesi
Yunusun piþmanlýðý
Koca ümmetin gözyaþlarý
Güller gülü hatýrýna
Affet bizi Allah’ým
Affetti…

Sosyal Medyada Paylaşın: