sesini duydum
bir çiçek belini büktü
taç yapraðýnda ay hilal açtý, temmuzdu
yuvalarýna ekmek taþýyordu karýncalar
bir çocuk aðlýyordu annesinin memesinde
aðladýkça süt kokuyordu deniz
belki bir sevinç bir AÞK, çoðalýyordu göz yaþlarýnda.
çok günahtý seni sevmek biliyorum
tam da þarap damlarken göðüne göðsümün
o bebek bendim saltanatýnda o göðsün
sana aðlayan masmavi..
gövdem unutulmuþ bir deprem
hatýrlarsýn elime bir gül alsam
dikeni kanatýrdý tenimi
ellerimdi bakýþlarýmdý nar çiçeði keserdi
taþý düþerdi yüzüðümün niþanlý bir sevdaya
üþüþürdü baþýma saatler çýkýp gizlendikleri yerden
sadece su içerdi venüs kirpiklerinden..
tek derdim aþk deðil, gidiyorsun
bekledim zaten gitmeni, kalmak için otaðýmda
bir kuyruklu yýldýzla yan yana
kalbim üstünde sancýlarým.
bir evreni çoksadým zaten ben.
sesini duydum uzaktýn
kalmak kadar uzak, hercai bir menekþe kadar
uçarýyken seviþmelerin..
günahsýz kalmak kadar
yalnýzlýðýn hilalinde.
sesin,
nefesin.
MELÝKE MELÝS / Söz Yaþlarým