Dün Metro istasyonunda
Akþam ezaný vaktinde
Yürüyordu bir kadýn dalgýnca
Ufak tefekti bedeni
Kývýrcýk saçlarý uçuyordu rüzgarda
Tek baþýnaydý yapayalnýz
Ürkek serçe gibiydi hareketleri
Gözleri dalmýþtý çok uzaklara
Derin kederleri belliydi
Hüzünle bakýyordu etrafa
Acý bir tebessüm dudak kenarýnda
Uðultulu telaþýn arasýnda sessizdi
Omuzlarýnda dünyanýn yükü
Heybesinde isyanlarý vardý
Yorgun bedenini zor taþýyordu
Kim bilir ne derdi vardý
Sýmsýký tutundu metronun direðine
Bedeni orada olsa da ruhu çok uzaktaydý
Derinlere daldý gözleri
Ýki damla yaþ aktý yanaklarýna
Bakýndý saða sola
Elinin tersi ile sildi gözlerini
Son durakta indi metrodan
Karýþtý kalabalýðýn içine
Ýnsanlar ondan habersizdi
O ise insanlardan
O herhangi bir kadýndý sadece
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.