sessizliðim türkü türkü
yankýlanýp duruyorum,
týnýsýzlýðý yüreðimin
duvarda asýlý baðlama...
bir rüzgâr esse
sürüklense bir bulut
damla damla yere düþse,
gürlese gök
kopacaksa kopsa yaprak dalýndan;
kýþ gelmeden baharý özledim...
oysa ne farkeder
ister farkýnda ol
ister olma,
sessizliðine gömülüyken
geçip gidecek mevsimler,
gelmeyecek bir daha
özlemini çektiðim bahar...
ben seninle çiçeklendim
seninle meyveye durdu dallar
gittin ve dönmedin;
sakýn sen de aðlama,
þimdi her mevsim hazan
duvarda asýlý baðlama
içten içe yankýlanýp
yangýlanýyor bir ozan...
âþýðýný görme hor
aþký tarif etmek zor
öyle bir alev ki bu
sönse de içten içe kor...
Þaban AKTAÞ
04.12.2013