EY AŞK! BANA BİR MEHMET BORCUN VAR...

Mehmet, þiirlerimin sebeb-i yeganesi;
Kalemim yazmadýysa yürek sustu mu sandýn?
Hasret diyarlarýnda kendimin biganesi
Dolanýp duruyorsam aþka küstü mü sandýn?
Günlerim nahoþ geçer, geceler hüzün sürer
Hasret vagonlarýný saymasý uzun sürer...

Mehmet, suskunluðumu çýðlýk çýðlýða yuttum
Söylemiyorum iþte þiirler üzülmesin
Güne serip ýsýttým, geceleri uyuttum
Besleyip büyüttüðüm duygular ezilmesin
Sensizliðe dayanýp güçlü olduðum yalan
Ölüme sürüklüyor yüreðimdeki talan...

Mehmet, yaþýyorken ben lalettayin biçimde
Burcuma çýkýlmazdý, kalbim girilmez surdu
Bir bakýþla aþk ufku açýverdin içimde
Yüreðimin hýzýndan gökte felekler durdu
Cam önüne hapsolmuþ saksýdaki sardunya
Çýkmadan ne bilir ki dýþarýda var dünya...

Mehmet, soruyorlar ki Mehmet gerçekten var mý?
Ýçi boþ bir masal mý bu aþk senin dilinde ?
Güneþe kafa tutan zirvede sabit kar mý?
Can kurtaran bir sal mý sevgisizlik selinde?
Sensin yaþam sevincim, canýma can ekleyen
Bozkýrda bir sarnýçým seni yaðmur bekleyen...

Mehmet, hani sevdalý türküler söylerdik ya
Vuslatý tattýðýmýz müstesna gecelerde
Küçük kýrýntýlardan mutluluk peylerdik ya
Saklardýk aþkýmýzý en mahçup hecelerde
Türkülerimiz yasta, saza sözler batýyor
Pýnarlarým kurudu, yüze gözler batýyor...

Mehmet, yalnýzlýðýmý gezdirirken hergün ben
Gölge gibi peþimde dolandý sensizliðim
Aklým fikrim karýþtý, sen ben miyim ben mi sen?
Aþkýnda yittim Mehmet, bundandýr densizliðim
Kim demiþ ey sevgili aramýzda daðlar var
Ýçinde çýrpýndýðým aþk örgüsü aðlar var...

Mehmet, hayallerimin en acýtan gerçeði
Sen ki, gerçeklerimin en acýlý olaný
Hayaller sulamazsa gönlümdeki çiçeði
Mazi süpürür gider anýlarda kalaný
Kuralsýzdýr hülyalar vurmaz dengi dengine
Boyanmaz mý hayaller kavuþmanýn rengine?...

Mehmet, aþkýn sonunda cennet var deniliyor
Anlamadým dünyanýn sevenlere kastý ne?
Hasretine yüreðim gün be gün yeniliyor
Artýk uzanacaðým mezarýmýn üstüne
Þiirlerimin ruhu, dinle bak son sözlerim
Sen gelmeden ölürsem cennetimde özlerim...
.................
Kalbime borçlusun aþk, üç gün ömrüm kalsa da
Yazmam bak sana þiir, kalem aþka dalsa da...

Bulem hatun, 4/12/2012, Antalya
















Sosyal Medyada Paylaşın: