SATRANÇ TAKIMI
Doðup büyüdüðüm mahallenin sokaklarýnda dolaþtým.
Koþup oynadýðýmýz o sokak ne kadar da deðiþmiþ?
Köþedeki bakkalýn önünde çocukluk arkadaþýma rastladým.
Ne kadar da özlemiþim.
Sarýlýp kucaklaþtýk.
Eskilerden sohbet etmeye baþladýk.Arkadaþým,
"Seninki Almanya’dan döndü.
Çocuklarý ile baba evine sýðýndý." Deyince,
Sözcükler boðazýma düðümlendi.
Biraz daha sohbet edip,
Oradan uzaklaþýrken yol uzadýkça uzadý.
...
Elif, Sevdiðim Güzel Kýz!
Almanya’ya gitmeden önce sýkça buluþur,
Birlikte sohbet ederdik.
Onu kaybettiðim o gün de
Okulun bahçesinde buluþmuþtuk...
Çok tedirgindi.
Bir þeyler söylemek istiyor
Bir türlü söyleyemiyordu...
Bir ara, gözlerimin içine derin ve manalý bakarak,
"Seni çok seviyorum, ne olur anla beni" Diyerek,
Elime mýknatýslý bir satranç takýmý tutuþturup
Yanýmdan uzaklaþtý.
...
Uzun süre kendime gelememiþ,
Saatlerce arkasýndan baka kalmýþtým.
...
Aradan yýllar geçti.
Ben Maliye Bölümünü bitirip,
Hesap Uzmaný olarak Ankara’da çalýþmaya baþladým.
Soðuk Ankara gecelerinde yalnýzlýk bana çok dokunuyor,
Her fýrsatta Samsun’a geliyordum.
Yine izinli olarak Samsun’a gelmiþtim.
...
Yolda yürüyor bir taraftan da Elif’i düþünüyordum.
Elif, sýrýlsýklam âþýk olduðum ince belli,
Narin yapýlý kýz.
Güzelliði ile herkesin dikkatini çeken,
Mahallenin en güzel kýzý…
Ben Elif’i hiç unutamadým! Ya Elif!
...
Evlerinin önünden geçerken,
Komþularýyla sohbet eden Elif’i tanýmýþtým.
Kalbim yerinden çýkacaktý sanki.
Aðýr aðýr ilerlerken,
Bir siluetin arkamdan bana doðru yaklaþtýðýný hissettim.
Ýstifimi bozmadan yürümeye devam ettim.
Biraz ilerlemiþtim ki,
Birisi omzuma dokundu.
Ayaklarým yerden kesilecekti sanki...
Yüzüne bakmaya doyamadýðým Elif,
Tam karþýmda duruyordu.
Gözlerimin içine derin derin bakarak,
“Ben döndüm!” dedi.
Kahverengi gözlerinde erimiþtim sanki.
Çok þey söylemek istiyor fakat gururum bana engel oluyordu.
Elimi ceketimin sol iç cebine attým.
Almanya’ya giderken bana hediye ettiði,
"Mýknatýslý Satranç Takýmýný" çýkartýp,
Yirmi yýldan beri kalbimin üstünde taþýyorum,
Bundan sonra al sen taþý.
Diyerek eline tutuþturdum.
Sanki onu göremediðim yýllarýn acýsýný çýkartmýþtým.
Oradan uzaklaþýrken,
Arkamdaki gölgenin uzun süre hareketsiz kaldýðýný hissettim.
Kaldýrýmda ilerliyor,
Kendi kendime mýrýldanýyordum.
...
Sevgi neymiþ?
Tatmadýðýn güzel duygularý yaþamakmýþ…
Aþk neymiþ?
Sevdiðine kavuþamamakmýþ…
Samsun 02 Aralýk 2013
Doðan KAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.