DERMANIM OLSAN

Ey! Gönlümü fethedip,aþka duçar eden yar,
Leyla’ya çevirdiðin halimi bilsen yeter.
Diz çökerek önünde yalvarmaktan etmem ar,
Aþkýnýn yetimiyim yüzüme gülsen yeter.

Hasretin zülmderken hayalinle yatarým
Sen kalbimde atarken dünyalarý satarým.
Özleminle yaþarken bir ölüden beterim
Ömründe bir gün olsun yanýmda kalsan yeter.

Güneþ olur varlýðýn doðar kara geceme
Elime kalem alsam adýn gelir heceme.
Yanýndayým, hasretim; bu hal gider gücüme
Sana açýk kalbime gelip de dolsan yeter.

Damardaki kandasýn sen kapladýn özümü
Yusuf’a bakar gibi kör eyledin gözümü.
Çok düþündüm taþýndým bulamadým çözümü,
Bu dermansýz derdime dermaným olsan yeter.

Seni çok sevdim diye ne olur görme hakir,
Ümidi ekmek edip her gün yiyor bu fakir.
Zikrederken adýný inan ki oldum zakir,
Zifiri gecelerde düþüme gelsen yeter.

Mihriban sevdan ile bil ki geçti serinden,
Ciðerleri çürüdü gizli gizli derinden.
Can çekiþen kalbini tam da orta yerinden,
Daha fazla üzmeden çýkarýp dilsen yeter.

MÝHRÝBAN
03.12.2013
ÝZMÝT

Sosyal Medyada Paylaşın: