Bilemezdim ki böylesine naif olduðunu, Bilseydim el bebek, gül bebek bakardým, Anlamadým ki nedendir durgunluðunu ? Anlayabilseydim seni baþ tacý yapardým.
Soramazdým ki neden bu kadar naifsin diye, Sorup da seni kýrmaktan korkardým, Diyemezdim ki seni çok seviyorum gitme, Diyebilseydim senden asla vazgeçmezdim.
Bilme, anlama, sorma, diyeme sonrasý boþ, Ben önce kendime güvenebilmeliydim, Evet seni, seninle yaþamak gerçekten hoþ, Ama bu aþka ben, beni adayabilmeliydim.
Zafer Özcan-(13.11.2013)
Sosyal Medyada Paylaşın:
BELALIM532 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.