Dilimin lal,üryan hecesiydi Saklý olan penceremden içeri, Bir ders aydýnlýðýnda Hafif meþrep yüreðimin Teneffüs zamanýydý.
Kýyýmýna uðradým gecenin, ve sert düþtüm vatandan aþaðý; Kire, toza bulaþtým An geldi Atilla Ýlhan öldü, Ben ölümsüz oldum, Kara tahtamýn gölgesinde sýnýrsýz oldum.
Sonra birinci yüzyýlda doðuya yöneldim. Aðýr aðýr, vakitlice ve hiç kimseye hissettirmeden Biliyorum, duyacaklar Haber verecekler herkese Son tapýnakta vurulduðumu En son suyla yýkandýðýmý Yavaþça, berhava edilerek; nasýlda aþaðýlandýðýmý..
Firavun imaný deðil bu Gafletin son alameti; Yani münafýklýðýn, riyanýn, can damarýndayým iþte hayat bu, Ne vakit ölmek gerekirse Bir varmýþ bir yokmuþ o vakit ölmek lazým..
Dilimin lal, üryan hecesiydi Saklý olan penceremden içeri Kýyametin son günü yani, sabahýn seheri, Dar, kýymetsiz yüreðimin en mahzun yeri..
29/11/2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ünal Çagabey Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.