....O AN....
Oydu aradýðým hep,yazda,baharda,kýþta
Görür görmez tanýdým yüzünü bir bakýþta
Merhaba demek için baþýný öne eðdi
Yüzündeki tebessüm o an yüzüme deðdi
Bir dal gibi titredi ellerim ve dizlerim
Maviye çalýverdi gri renkli denizlerim
Uyuyan mehtabýmý uyandýrdý da o an
Topladým gözlerini bir hülya kýyýsýndan
Naif kalbim yýllardýr bu aný bekliyordu
Gözlerim gözlerine bir daha bak diyordu
Sonsuzluk ikbâliyle ansýzýn bir daha bak
Göreceðin güzellik sulardan daha berrak
Bir nihânýn içine dalmýþ gibi öylece
Ruhumda kalýp kalýp eridi gün ve gece
Ömrüm boyunca yalnýz iþte o an gerçektim
Dönüp bir daha baksam ecelsiz ölecektim
Asude gözlerinden bir mey içmiþtim sanki
Kalbim o bir çift gözde atarken anladým ki
Cihanda ebediyen nefes almaksa maksat
Aþktan baþka her mevzu ölü bir teferruat
Ýbrahim vedat çarpar
Sosyal Medyada Paylaşın:
İBRAHİM VEDAT ÇARPAR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.