Çekil Önümden Zeytin Ağacı

kurt seslerindeydim bütün gece
hýrsýz aðlayýþlarýndaydým
dönüþünü izleyecektim güya
son bir kez dolunayýn
uyanmayacaktým

ufuk çizgisini bölüyor
en uzaktaki þaþkýn ada
vakit geçiyor diyor, al gözlerini
anlamýyor ki acemisi olduðumu
bu cilveli sabahlarýn

daðlara dönüyorum sonra
betonlara dikiliyor asiliðim
hassasým ya bugün saatlere
inadýna
çabuk soðuyor çayým...

çekil önümden zeytin aðacý
eðilme bakýþlarýma
bak bugün
hem yalýnayak
hem çýrýlçýplaðým
çöz ellerimi...





Biliyorum, kalmayacak ardýmda ne siz, ne onlar...Ne çare ki hiç bilmeyecek hani bir tek o taþlý toprak yollar...

(Sevgili Menevþe Köylü ve kýzý Selin Su’ya)

Reþide Sarýkavak

Sosyal Medyada Paylaşın: