Soðuk bir sonbahar gecesinin ayazýndayým, Sen varsýn beynimin her bir yerinde, Sonsuz karanlýklarda yaþamaktayým, Ya sev, ya terk et üzme beni bu alemde.
Kuru bir ayaz gibi, yanan yüreðimi soðuttun, Yeter artýk beni benimle býrak ne olur, Sonbaharda bir aðaç yapraðý gibi kuruttun, Senin olduðun yerde benim yerim yoktur.
Aþýðým dedim, yanýyorum dedim anlatamadým, Demedim ki sana benim kölem olur musun ? Ben koþtukça pesinden sana ulaþamadým, Bundan sonra inandým sen benim sonum olursun.
Zafer Özcan-(10.11.2013)
Sosyal Medyada Paylaşın:
BELALIM532 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.