Organ baðýþlar gibi, baðýþladým aklýmý Diðer tüm organlarým beni kýnýyor annem. Bir türlü çözemedim yaptýðýnda haklý mý Yar beni bilmediðim yerden sýnýyor annem.
Bal deyip zehir sundu tadý gitmez damaktan Nasýl da attý beni huzur denen hamaktan Bir türlü vazgeçmedi kalbimle oynamaktan Aþk denen illet beni çocuk sanýyor annem.
Benim gözüm ondaydý onunki ise ünde Muhakkak defo vardý verdiði her üründe Þýkýþmýþ mermi oldum gönlünün þarjöründe O tetiðe bastýkça baþým dönüyor annem...
Sadakatte çekimser, çapkýnlýkta yiðitti Sol yaný sabýkalý biriyle çekip gitti Bedenim arýzalý beynimin pili bitti Ruhumun bataryasý yanýp sönüyor annem
Fikir yarda olunca dil býkmazmýþ zikirden Bembeyaz hayallerim görünmez oldu kirden Dualar bedduaya dönüþüverdi birden Kabuk tutmuþ yaralar tekrar kanýyor annem
Ya o bana fazlaydý, ya da ben ona azdým Sevme kýzým yanarsýn derdin de inanmazdým Yanan; cadde, kasaba, þehir olsa yanmazdým Ýçimde koskoca bir ülke yanýyor annem...
Filiz Yüksel 2011 Kocaeli
Sosyal Medyada Paylaşın:
gri gölge Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.