Dünya hayatýna aðlayarak geldim insanlar Hiç kimse bilmiyordu Ya sizler
Aradan yýllar geçti tek baþýma kaldým kimsesiz Bana her zaman acýlar engel oldu hiç gülmedim Göðsüm pare pare oldu Dediler ki sende kalp dye bir þey yok Herþeye üzülür alýnýrdým kalbim temizdi Etrafýmda baþka çýnar yoktu Anneme gider sarýlýrdým Bana o güzel geliyordu Lakin yerimde durmadým Duramadým
Hayatýmý paylaþtýðým kiþiler dahi görmüyordu i Zile basacak deðildim ya Ama kandýrmadým kandýramadým Dilime kilit vuruldu Hayatým yolun sonuna geldi Veda ediyordu bana Artýk kana kana gülmek istiyorum Üzüntüden dertten kederden gülmeye engel yoktu Ya Rabbi ne güzel hayat Hüzünleri kederi býrakýp sana ulaþmak
Besim ÝMAMOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
Besim İMAMOĞLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.