Çok çocuktum

Çok çocuktum
Çokça da çocukluðu kaçýrýlmýþ

Biz yalnýzlýk iþçisi idik bodrum katýnda
Ölümlerle beslenen bir sesi vardý yüreðimizin
(Birde duyaný olsa)
Oysa kapýlarý hep açýktý
Gelenlerin elleri saçlarýmýza konsun diye

Çok çocuktum
Çokça da çocukluðu kaçýrýlmýþ

Babamýn topraðý gibiydi yýllarým
Islandý mý þekil bulurdu
Islanmazsa toz olur çok uzaklara giderdi
(Birde avuçlayaný olsaydý sevgiyle þekillendirecek)

Babasýzlýðýmý elimden alsaydý çocukluðum
Annemin elleri doldurmuyor
Kaçan yýllarýmý
,,,,,,,,,,,





Oraðýn çimeni biçtiði gibi
Biçtin
Topraðýmda kalsam her ilk bahar yeniden dirilirdim belki
Ama olsun
Senin için kuruduðumu biliyorsun ya artýk




Sosyal Medyada Paylaşın: