Yýllar önceydi, Henüz kasýmpatýlarý yeni uzanýyordu göðün ayazýna Camlarda güneþ usul usul oynaþýyordu göðün mavisiyle Hiç tanýmadýðým bir sokak Sýcacýk ve hüzünlü bir evi saklýyordu Sabahý karþýlayan yüzünde Eskiden kalma bir kadýn portresi Sancýlarýyla yaslanýyordu pencerenin pervazýna Kim bilir, belki de Sönmemiþ sokak lambalarýnýn aydýnlýðýnda Ortak acýlara þahit olan Kasýmpatýlarýnýn yaralarýný sarýyordu.
Aslýnda yüzlerce hikâye saklýydý o evin merdivenlerinde Her þeye tanýk basamaklarý Küçük bir çocuðun özlemleri adýmlýyordu Seviþen ýþýk huzmeleri Sýrdaþtý bir genç kýzýn rüyalarýna Ne çok kenar süsüne sahipti Gözlerinde sakladýðý hatýra defteri Bir çöl yangýný Loþ odanýn balkonundan geçen Ganj nehri ile sönüyordu Devrimci þarkýlarý kýzýl güne karýþýp Avuçlarýmýzdan süzülen haksýz gidiþlere Aðýtlar yakýyordu Anlamsýz susuþlar Yaþanan bu fotoðrafta Kimse görmeden aðlýyordu.
Ne zaman göðsümde bir sýzý duysam O sokaðýn penceresindeki kadýnýn Gizemli bakýþlarýný hatýrlýyorum, Sürgün bir melodiyle karþýlaþmaktan Cezalý bir çocuk gibi korkuyorum Bunun için Sabahçý kahvelerinin yanýndan Tahta masalý eski meyhaneye soluksuzca koþuyorum, Kýrýk notalarla avunan Sarhoþ naðmeler karþýlýyor beni Tanýdýk bir yüz arýyorum Yorgun ve tek çiçekli masalarýnda Günahsýz cümlelerimle Göðsümü yýrtan kelimelere ihanet etmeden Ya aþký kurtarýyorum Ya da yitmiþ umutlara dokunan Saf bir çocuk oluyorum.
Þimdi Sonsuzluða düþen sýrlarýn Tanýdýk isyanlarýyla yaþýyorum Ýçimin sesini duymuyorum Bu öyküyü yeni baþtan okurken, Parkta oynayan çocuklarýn eskimiþ çýðlýklarý heyecansýz artýk Camdan yansýyan gizemli yüz Sevinçlere küskün Menekþelerde eskisi kadar güzel deðil Acýmasýz zamanda Kasýmpatýlarýnýn üþüdüðünü de biliyorum Ama ben O sokaða hep geliyorum Kalbimin kýyametinde Derin izlere dokunmadan Bir sigaranýn dumanýna sokulup Kasýmdan bir günü Dudaklarýmda sevgiyle kafiyeliyorum.
Zeynep Nilgün Gökçeöz Sosyal Medyada Paylaşın:
Zeynep Nilgün Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.