Rüzgârýn nefesini saçlarýmda saklarým
Kartalýn bakýþýný buðulu gözlerimde
Aldýrmam hiç birine yasaðý yasaklarým
Sükûtumu gizlerim haykýran sözlerimde.
Özgür deli kýsraðým koþarým ovalarda
Bulutlar yere inse gem vuramaz boynuma
Bir güvercin olurum uçarým havalarda
Yýlanbaþlý gafili almam asla koynuma.
Sevdamla yargýlansam kapatsalar bir ine
Tutamazlar yerimde çelik zincir vursalar
Türk’üm Türk kalacaðým tek laf ettirmem yine
Dað gibi yükselirim ateþte kavursalar.
Gafilin biri çýkýp Türk yok diye haykýrsa
Senin soyun ne derim ortalýðý yýkarým
Ellerimi baðlasa kemiklerimi kýrsa
Gömseler de topraðý patlatýr da çýkarým.
Silemezler dünyadan Türk’ün asil soyunu
Bütün arþa bedeldir mertliðimiz þanýmýz
Palavraya kanmayýn bunlar aciz oyunu
Koruruz bu vataný dökülse de kanýmýz.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
AFFET BABA DESEM Kİ... KARA GÖZLÜM RİCA EDERİM BAYIM YAKARIŞ SAÇLARIN, AH O SAÇLARIN! HEY BİNGÖL, YAYLA DERE! SARMAŞIK VEZN-İ AHAR MEHMET’İM