Ayrýlýðýn soðuk eþiðinde buz tuttu çarelerim Diyecek tek sözüm vardý onuda diyemedim Küçük bir çocuk gibi ardýndan bakýp kalsam da Büyükler gibi bende gururumu yenemedim...
Belki senden bekledim. Bir çift söz deðil, bakýþlarýnla gururumu alt etmeni. Sende çekip gittin. Ben gururuma yenik düþerken, sen bensiz savrulduðun her rüzgârda yollara düþecektin. Senin yosun yeþili bakýþlarýn, benim üç harfli yüreði delen dile bir türlü düþmek bilmeyen sözüm yüzünden, aþk tutkusundan bataðýna savrulduk. Belki bu bataklýktan çýkmakta nasip olur. Birimiz vazgeçersek. Sen ben kavgasýna tutuþmayalým þimdi. Kim daha çok severse o uzatsýn elini. Ben uzattým hadi tut ellerimi...
Tuðßa ßaL Sosyal Medyada Paylaşın:
Tuğba BaL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.