Eskinin mitolojik kahramanlarý,
Okyanusun mercan kayalarý gibi
Masalsý tanrýlarýnýn arasýndan
Belleklerimize adeta bir yýldýz dökümü
Savrulmalarýyla girerken!
Kendi evrimlerinden
Bu yana deðiþmeyen tek teorinin
Aþk olduðunun bileni deðil midirler?
Yürek sevdasýnda ateþten gömlek
Selindeyse ulu bir pýnarmýþ
Bir durulup bir çaðýldarmýþ
Demeye görsünler,
Hep bir aðýzdan þimþek hýzýyla.
Nasýl da bilmiþler diyecekken!
Demek ki onlar da
Evrimin bu müþkülatýndan çok çekmiþler.
Tüm mitolojinin yörüngesinde
Gökkuþaðý gözler sevdalarýna aðlarmýþ
Dünya kurulmadan önce bile.
O yüzden aþkla bakýlmýþ çayýrýn çimenine
Sararýp solmuþ olsalar da
Harý böyle düþmüþ dillerden dillere
Çaðlardan çaðlara.
Aþkýn tek tanrýçasý
Afrodit’in büyüsünde kalan
ben diye düþünmüþtüm bir an
kendimi yerine koyarak!
Ýstiridyesin de daðýlmýþ
Hezimete uðrayan aciz inci tanesi olmak var mý?
Belli etmesem de
Arzusunda, sevdasýnda, aþkta umduðunu bulamayan.
Nice kuþaklara ad olacak meczubunda özlem
Savaþ tanrýçalarýnýn mihmanýndan yenik mahkûmca.
Türlü hikâyelerden güne gelen serçe yürekli ilahe
Güzelliði dillere destansý o ten
Afetiymiþ o devranýn ateþinde kor latifesi.
Müziðin tanrýsý Apollo’nun çalmýþ
Olduðu altýn lir umurum da bile deðilmiþ meðer.
Apollo benim durgunluðuma istinaden
Bir teklifte bulunmuþsa da
Cinsi cazibem elden ayaktan düþmüþtü bir kez.
Oklarýna emir verip, gümüþ yayý doðrultup
Güneþi doðurtsa da üzerime
Sevdiði o aymaz be/ne.
Ýyileþtiremedi kalbi aðrýlarýmý, iyileþtiremedi iþte!
Apollo, ah demiþ içinden ah
Oysaki
Ne çýlgýnýmdýn, gökyüzü arabalarýmda
Doludizgin yol alýp seviþlerimin deminde yanýmdayken.
Bak dedi Apollo
Kuðu gibi boynunu yýkmalarýna
Burnu düþse yerden almayacak olanýna
Sevdamýn sitemi boðazýmda
Bana düðümlenen nefesimi geri aldýr!
O çok sevdiðin
Mersin aðacýna kurulan Eros’una aldanma
Nerede kuþlarýn nerede sevdiklerin?
Eros’un dalgasýnda, heybesinde kaybolan
Tek sen deðilsin idrakýna yenilmeyen.
Dön gel kalbim sana, selvi gibi eðilsin!
Güzelliðinden feragat edeceðini bil artýk
Deðer verdiðim, sadaðýmda sandýðým sana
Ulu güçler adýna
Dese de..
Afrodit’im ya!
Bir kez takmýþtým aklýma
Hasretine tutuklu olduðum
Olympos’u, Eros’a bir ok misali
Sadaðýndan vurulan
Yüreðimi; sinemin derinlerine sýðdýramayýp
Ýda daðýna karþý serçe uçuþlarýnda buldum
Erosun oklarýna karþý, çýrpýnýp duruyordu
Duygusunda, sevgisinde, ezgisinde
Mercan definesi gibi, yanýk sevdasýna tekâmüldü
Apollo güvercinim olarak konmuþtu
Omzuma konmasýna ama
Gözüm görmedikten sonra, amasý vardý iþte
Ýlgisizim diye düþünmüþtüm
Gücümde ki güçsüzlüðümdü
Aþk denilen gücün etik muammasý
Ruh bilimcilerinin çözümleyemediði
Evrim teorisinin ölümsüz tanrýçasý
Apollo’yu çizgisinde kaleminde, ç/aðýnda
Öldürmüþtü bir kez daha..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.