SORGUÇ...

dolmuþ gözlerim
buðusu, loþ mu loþ bir perde;
gönlüm cevapsýz suallerde
ferman nerde,padiþah nerde?
ferman padiþahýnsa,
kar yaðmayan,güvendiðim daðlarým nerde?..
ýðýl ýðýl,boran kar
,ýlgýt ýlgýt esen rüzgar,
cehennem soðuklarýný bilirmisin;
korkusu ateþidir insanýn..
ölümden korkmam ben;
utanmaktan korktuðum kadar...

dað kadarmýþ gizlerim
izleri izanýmda,sýra sýra mizan..
yollarým hep dilemma,hep aþiyan
her yolcu cavidan kesilmiþ; her yol asuman...
sor; ki ne çare yine sor!
neden? neden bu yol?
hakikattir çehreni týrnaklarýnla yýrtman...
sýrat edindiðin merhamet
cennet þenliðin
cehennemse edip eylediklerin...
bir mecazdan ibaret hep bildiklerin...

daðlarý aþar özlemlerim
ayrýlýk fýrýn, hasretlerde piþerim...
hala mý soruyorsun; hala mý deli!..
niye varým ,madem ki akýbetim belli?
cesetler araçtan ibaret,ruhlar þöför mahalli
bütün akýllar ilk aklýn temeli...
hayra davet varken bunu görmemeli mi?
yanman mý yoksa piþmen mi sahibinin emeli?
sor bir lahza; ama kendine
bana sorma,
kelin dermaný olsa sürer,kendi keline....
Sosyal Medyada Paylaşın: