YOKLUK

Ne halimi anlayan var, ne derdimi dinleyen
Daðlarýn ardýna duyulmaz sesim
Her mýzrabýn elinde benim inleyen
Yokluðun gölgesinde bitti nefesim.

Her þafak sancýyla doðarken günüm
Hüzünlü bulutlar küstü topraða
Kalmadý yarýným bitmedi dünüm
Döndüm rüzgarda savrulan yapraða.




Sosyal Medyada Paylaşın: