KÜÇÜĞÜM!..
Sayfa sayfa doldururken içimi;
Saklamadým sevda denen suçumu;
Yoldururken tutam tutam saçýmý;
Gel dedim de geldin mi hiç küçüðüm…
Namlusu alnýmda gezen silahý;
Gecemden sonrasý doðan sabahý;
Akan gözyaþýmda yetim eyvahý;
Bil dedim de bildin mi hiç küçüðüm…
Yalan dedin inkar kattýn sözüme;
Sevdim diye bakamadýn gözüme;
Allah için hani bir gün yüzüme;
Gül dedim de güldün mü hiç küçüðüm…
Geldiðin yollarý hergün kolladým;
Yazdýðým nameyi kendim pulladým;
Gönül postasýna selam yolladým;
Al dedim de aldýn mý hiç küçüðüm…
Neþ’elen yýldýzlar hýrsýndan sönsün;
Evet de melekler semadan insin;
Dokunda yaramýn gözyaþý dinsin;
Sil dedim de sildin mi hiç küçüðüm…
Dolsun gözlerime hicran buðusu;
Cinayet sebebim cinnet korkusu;
Bir kundak içinde camii avlusu;
Ol dedim de oldun mu hiç küçüðüm…
“Yürek elmasýný bir kez yarýya;
Böl dedim de böldün mü hiç küçüðüm”
Ali ALTINLI – 28/11/2013
Saat: 23:10
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.