deliyim........aklýn ilk çaðlarýndan beri......deliyim......!
bir akþam üstünün ne kadarda güzel olduðunu kavradým aklým yerinde olmadan ve iyi günler dilemeden kimseye gün batýmýndaki gizli susmalarýn dilini çözdüm deminden aðýr yapraklar topraða sýký sýký sarýlmýþken dallarýn o çýplak utanmalarýndan bakarak daðlarýn arasýna günün kýzýllýðýný okþadým hiç bir acýyý uyandýrmadan sesime uyuþuk bir tat daðýldý sanki o an gözlerimden gelip geçerken denizin sonundaki çizgi aðýr aksak tembellikler/le kanadým titrek mum ýþýklarýna sarhoþ aþklarýn penceresinden.........
bir akþam üstünün ne kadar asil olduðunu anladým çocukça bir yansýmayla gün batýmýnýn tam ortasýndan geçer gibiydi tramvaylar patýr patýr dökülen yaðmurlu þehirler hep bir aðýzdan baðýrýyordu güneþe veda þarkýsýný aslýnda bir düþün en kimsesiz yerinde gözlerime deðdi kavradýðým sýr gün bitiyor ve bildiðim tüm gerçekler yepyeni bir geçmiþle beni selamlýyordu akþam üstündeki eskime/de yenilenen bir dün vardý bana doðru ayaklanan saðýma saðýr acýlar sýralanmýþ olsa/da solumun boþ beklentilerinde var olmayý hesaplýyordu zaman ve son yüzyýlýn tecrübesiz bir yýlýnda kendinden geçmiþ ayýnýn son günlerinde aþýk oldum gün batýmýna.............
soðuk bir kentin yalnýzlýk dolu mevsiminde þimdi vakit terminallerde o kalabalýk gidip gelmeler yok gemiler tek tük uykudan uyanarak vuruyor rotaya pencerelerde kalýn perdeler tuhaf ayrýntýlarýn önüne geçmiþ ve aþkýna itaat ettiðim gün batýmý yerini karanlýk lacivertlere býrakmýþ sessiz ve derinden konuþanlarýn dudaklarýnda sabahlýyor kelimeler sanki yine aðaracak zaman ki aðaracak biliyorum aklým deliliðin Araf sýðýnmasýnda yeniden sarýlacak akþam üstündeki sevgilinin kýzýllýðýna.....................
ayný karakterde rüyalar aslýnda hiç bilmediklerim daha inanmadýðým yalanlarla paylaþtýðým onca doðrunun aslýný bile çözememiþ ruhum nasýl olduysa bunca karmaþýk detayda bir anda tarifsiz bir fotoðrafýn içinde gün batýmýna eðildi sarmaþýktan anýlar saðýlan her suçlu aþk tek bir dokunuþla cevapsýz sorulara kiralandý artýk sevebildiðim bir günün en dokunaklý vaktinde esir yüreðim sen bir gün batýmýnda geleceksin ve akþam üstü kýzýlý bir entariyle denizin üstünde yürüyerek þehrin ýssýzlýðýndaki bana merhaba diyeceksin.....
usulca ve akþam üstüne dokunarak .....bir anda gelmelisin.....
Sosyal Medyada Paylaşın:
aslan bülent Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.