Öyküsü Aşktır Adı Umut Olanın
nereye gitsek ardýmýzdan gelecek þehir
derin yaralar gibi derimize iþlemiþ aþk
ne kadar hükümsüzse bir o kadar yerleþik
sanki bin yýllýk tapýnaðýn temelinde bir taþ..
hadi þimdi bir mýsra çevir bana þurdan
sesinde karþýkonulmaz bir ton büyüt
ama gözlerine bakamam çiçekler kýrýlýr
beni al ve bütün bu kaygýlarýn içinde öðüt..
bak her yer kan çocuklar ölüyor gök kýrmýzý
derli toplu katliamlara teknoloji arýyor bilim
þu bildiðin hollywood sahneleri gibi dünya
her gün yeni bir senaryo yazýyor israil’im
ki o kutsal topraklar üzerine de yemin ederim
bütün topraklar kutsaldýr yeryüzünde..
bak yine afaroz edilmiþ gibiyim bedenimden
beni bambaþka alemler içinde söyletme..
çocuklar diyorum ölüyorlar
küfeler dolusu küfürler ediyorum
gün gün dökülen yapraklar gibi solgun
yeni katledilmiþ isimler biliyorum..
sonra demokrasiden bahsediyor haberler
onun da ilerisi - yol almýþý varmýþ
meydanlarda palet palet geziyor bak
tomalarý - tazyikli suyu - gaz bombalarý
her yerde ekipleri bölük bölük
ve iyi niþan alýrsa demokrasi
bir gözünü kaybediyor özgürlük..
biliyorum yakýnmak insan iþi yarýnýn yüzü sistir
þu duman daðýlmadýkça aydýnlýðýn adý gizdir
ama bütün yaralarýn da sarýldýðý yerdir umut
su güneþte güneþ zamanda acý yürekte eskir..
hadi beni al þimdi bu masaldan kurtar
uyanalým herþey eskisi gibi olsun
sen sofrayý hazýrla ben çay koyayým
önüm arkam saðým solum aþk olsun..
Volkan Aksal
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.