Gel
Mehtabýný sende bulan ömrüme,
Sevda türküsüyle,ayak yalýn gel
Zemheriden,yaðan kardan üþüme!
Dört mevsime,bahar diye bakýn gel
Öyle gelki senden utansýn umut
O çehreni,dilsiz konuþsun sükut
Sonsuz mehtabýnda gönlüme hudut
Þehre kervan olup akýn akýn gel
Deðiþme rengini siyaha akýn,
Visale had çizme birakma sakýn!
Asumanýn þafak vaktine yakýn,
Geleceksen hadim dosta sýðýn gel
hayat kýsa sonu ölüm,nihayet...
Bana gözlerinden sýrlar ifþa et
Kalbinde bir yudum varsa inayet,
Ötelerden çýkýp, senden sakin gel
Abdullah deveci(hadim)
14/11/13
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.