Dudaklardan çýkan acý sözlerin, Kulaklardaki yankýsýyým… Ýnim inim inleten, Ayrýlýðýn adýyým. Bende ki sancýsýyým, Sende ki varlýðýyým…
Yitik kentin, Buruk insanýyým.
Hüznü sýrtlamýþ giden yolcuyum, Gönül dergahýndan…
Ayaklarýmýn beni sürüklediði yerde, Son notayým bestende…
En son anýn, Bir önceki vaktiyim. Gözlerdeki yaþlarýn, Akmasýna neden olan zalimim, Adým; aþk, sevda, hüzün, elem... Yaralý bir gönlün, yarasýyým belki de…
Yara almadan, Yaralamýyor ki insan…
Yollarýn sonundaki bekleyenim, Adýmlardaki ürkekliðim. Yüreklerde yer edinmiþ, Sevdanýn adýyým...
Senin özünüm, Kendimin sözüyüm…
Ülkemsin bende, Gurbetimsin içimde, Saklý halan her bir cümlemde, Kýrýk kelimelerimsin. Parçalý ve yitik…