Açık Bırak Perdeleri

bak iþte
karanlýðý yara yara geliyorum sana doðru
yaralarým içimde uçurumlaþýyor
aklýmýn karýþýklýðýný
gündelik hesaplarla baþbaþa býrakarak
ay iþiðýna gizlenerek süzülüldüm saçlarýna
ne iðreti arzusunu düþlüyorum bu dünyanýn
ne de iki yüzlü bir teselli sonrasýný
varsýn baþým önümden kalkmasýn bir daha
hüzün taze tutarmýþ aþk yarasýný


yürüyen bir hayalet gibi dolaþýyorum
arkamda bir el
yaka paça alaþaðý edecek beni sanki
zamanýn çatlaðýndan düþmekten týrsýyorum
paslý kapý sesleri kulaklarýmý daðlaya duruken
içime içime kývrýlýyorum
tek baþýma gizlenmedim masumiyetin arkasýna oysa
nereye gitti yanýmda ki
suç ortaðýmý arýyorum
yakalandým kendi sessizliðime
direniyorum
bir kelime konuþursam eðer
adýný zýlgýt çekecek dilim
bu yüzden
saðýr ve dilsizi oynuyorum


ben ki..
kelimelerle kurduðum tuzaklarýn bön avcýsý
her sabah kapanlardan topluyorum kendimi
içimde filistin haritasýný andýrýr
pembe yaralarýmýn izi
titrek parmaklarýma tutunamaz hiç bir kalem
bir solukla savurdum tüm i mgelerimi þiirlerden
yalýn ve yalnýz sözcüklerle k/yazýyorum kaderimi
ah bir bilseniz
nelerden vazgeçtim nelerden


madem öyle
açýk býrak perdeleri
birazdan sokaðýna geleceðim
kandili heyecanýmdýr gecemin
asma misali
pencerene büküleceðim
kilidini üç kere çevir kapýnýn
saðlam düðümle çarþaflarýný
ay ýþýðýna katýlýp
odana düþeceðim

Sosyal Medyada Paylaşın: