DELİ POYRAZ.!
Gözümün önünden bir an ayrýlsan,
Dünya durur hayat durur su durur.
Yar bilir bendeki bu hal kýrk yýllýk,
Anýnda gönlümü hüzün doldurur.!
Ha uzak ha yakýn farketmiyorki,
Özlerim; bu huyum deðiþmiyorki.
Ölmeden huy caný terketmiyorki,
O yüzden huy cana hep baþ kaldýrýr.!
Huyumun mizacý asi’dir biraz,
O yüzden baþýma çok açtý maraz.
Bazen uslan diyor dur azcýk biraz,
Huy bana daha çok saç baþ yoldurur.!
Bu can sevdiðine deli divane,
Yarin etrafýnda döner pervane.
Deli poyraz amma esmez her yöne,
Kýrk yýldýr bir aþk için savrulur.!
Estiði yön belli kýblesi belli,
Sevgiliye gönlü düþtü düþeli.
Cananý ilk günki gibi iþveli,
Beni etrafýnda fýr fýr döndürür.!
Hala cezbeder iþvesi nazý,
Çýldýracak gibi olurum bazý.
Yokluðunda içim dolar bir sýzý,
O an bu kul bir deli’yi andýrýr.
Kul TÝRYAKÝ budur deyiþmez gayri,
Bu aþkýn sonsuzluk ebedi seyri.
Ýmanlý sevdanýn Cennet deðeri,
Dünyada yüzünü bir yar güldürür.!
24 Kasým 2013
00.07
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.