Çeyizi sandýklarda kalmýþ,
Acýlardan sararýp solmuþ teyzem gibi
Bomboþ bakýyorum hayata ve sana,
Ýçimde bir þeyler beni yiyip bitiriyor,
Acýlarýn içinde kývranýyorum.
Seni yakamozlarýn parýltýlarýndan içiyorum
Ýçimi yakýyorsun,
Bir güz yapraðýnýn yere düþüþü gibi
Yalanlarýnla yavaþ yavaþ
Gözlerimden düþüþünü izliyorum,
Daldan koparkenki acý gibi
Yüreðimi yaralýyorsun...
Bir çað yangýnýndan geçtim þimdi;
Yüreðimin ateþiyle bir kubar yaktým,
Kafam dumanlý,
Her çekiþ bir bitiþti,
Her bitiþ bir vazgeçiþti,
Yavaþ yavaþ ölmek gibi
Ölüyordun iþte gözümde...
Gözümde sana dair hiç bir þey yok,
Sonu önceden hazýrlanmýþ
bir tiyatro oyunuydu aþk senin için,
Oyununa iyi hazýrlanmýþ baþroldün sen
Ben ise bu oyunda zavallý bir figuran
Acýyan ben, kanayan ben...
Aþk agnostiktir bana,
Bileklerim kelepçe acýsýnda
Yüreðim monarþik bir devlet, söz geçmez
Bedenim istismara uðramýþ,
Yetim bir kýz çocuðu
Yorgunum, bitkinim...
Aþk deðil savaþ alanýydý sanki,
Galibi sen, sebebi sen,
Ölüp ölüp dirilen yine ben,
Lirik bir mýsra ile füzun
Ve yüreðimdeki aðrýyla
Baþa çýkamadýðým yar
Þimdi saati ve tarihi bir kenara not edip
Yüreðime acýtan o þarkýyý doldurup
Son Kez mavi hýrkalý resmine bakýp
Gidiyorum...
Belkide ölüme gidiyorum
Cesetimin bir sokak ortasýnda kalacaðýný,
Üzerime basýlacaðýný bile bile
Sensizliðe gidiyorum
Yakamoz bakýþlý sevgili
Hoþça kal...!!!
Melike Melis / Ýstanbul
25 kasým 2013