...
sýnýrlar sabit bir keþmekeþte can çekiþirken
karanlýðý geride býrakan insan
gölgesini þafaða taþýr
...
riyakar adýmlar günýþýðýna çýktýkça
baþý belirsiz, ortasý hayal, çalýnýr davullar
bariz yelkenler açýlýr bir sonrakine
ki þaþkýn coðrafyalarýn yazgýsý
daha en baþýndan kucaklar yanlýþý
ama insan görür ve tanýr;
kim doðru, kim yanlýþ
hangi ses yürekten, hangi kalem satýlýk
bunca keder, onca isyan
anlar ki
umutsuzluk çoðaldýkça
deðiþim kendi avuçlarýnda geliþime dönüþür
ötesi kararlýlýktýr
çünkü
öyküler fýsýldanýr çok uzaklardan
uzaklýðýn eþsiz yakýnlýðý doðar o vakit
ki en yakýna düþen sancýlar
en yürekli yaðmuru da beraberinde getirir
açýlýr boran kapýsý
umuda, barýþa, sevdaya koþar insan, insanca
içinde onlarca çocuk
dewranodan didoya
sibiryadan afrikaya
ve nihaventin doðasýndan
gülümsedikçe baðýmsýz zambaklar
kesilir ortadoðunun kan tutkusu..
...
ola ki
düðümlenmiþ tel örgüler görürsen
unutma, giden insan kalýr hep
ayazda sarýp sarmalayan su damlacýklarý gibi
yeniden yaratmak için insanlýðý..
...