Üzülme sevdiceðim bir gün bilirsem sevmekten vazgeçtiðini
Sessizce giderim hayatýndan hiç gelmemiþ gibi..
Unutursun zamanla bana ait aklýnda kalan ne varsa…
Yüzüm bir uzak sima olur, gözlerim bir o kadar yabancý
Gördüðün yerde hiç kimse olurum bir bakmýþsýn
Gidiþim o kadar unutturur beni sana ve hayat kaldýðý yerden devam eder
Üzülme bir gün kaldýramadýðýný bilirsem yüreðimdeki yaralarýn yükünü
Ve o yükler dilime dökülürse seni incitmeye baþlarsa istemeden de olsa
Yüzünde mutsuzluðun izlerini görürsem yüreðim yanarsa alev, alev
Giderim hiç düþünmeden seni mutsuz etmemek için kendi mutsuzluðuma
Gidiþim o kadar unutturur beni sana bir gün adým bile kalmaz aklýnda
Üzülme sevdiceðim bir gün anlarsam benden uzaklaþtýðýný adým adým
Rahat býrakýrým seni, kalýp da tükeniþimizi seyretmem acý içinde
Sen mutlu ol diye kendimi alýp giderim geldiðim gibi..
Ne sitem ederim sana ne de kýrýlýrým sadece kendime olur kýzgýnlýðým
Çünkü ben seni kendimden vazgeçecek kadar çok seviyorummmm…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.