Ve sevgili,
Zamanýdýr ölmenin þiir dilinde…
Uzak tutma, müptelasýyým teninin.
Bir bakýþ uzat uykundan uykuma,
Rüyalarýna gireyim hayallerinin.
Çocuklarda üþür,
Güneþ soluk,
Ay, kara çarþaflar serer
Gök’yüzüne muhtaç bu þehir,
Bu girdaplar ölüm,
Soðuk
Ve kimsesiz kalýr kimsesizliðim.
Uzak tutma tebessümünü,
El çeker nefesim,
El elini,
Lal olur kanatlarý düþlerin,
Soluk,
Kýrýk kapýsý
Ve yaðmur aðlar,
Sis ölüm perdesi gidiþinin
Kal ve bir çay demle serçe gözyaþlarýmdan.
Tadý da güzeldir seninle ölmenin…
Ve sevgilim
Dörtnala bahar koþar endamýnda,
Akþamsefasý düþler kurar
Alýcýsý olmaz hiçbir yalnýzlýðýn
Semt pazarýnda.
Kal!
Nefesler sarf et gözlerime,
Ya da hiç konuþma bak öyle derince
Hendekler açarken dudaklarým
Dudak aralarýnda.
Ve gelecekse O an baþ göz üstüne,
Bir tütün,
Bir dua,
Bir sen.
Bir de þehadet, yeter bana…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
..... .... An’kara düşüyor avuçlarıma ... ..... .... ........................... Var bir sitemim... .... .....