Gece olur, perdelerini çeker insanlýk, çekilir el ayak, sesler susar, ýssýzlýk karasýný kusar... . Kimi uykusunda en derin, kimi ateþlerde yanar, kiminin yeri gayet serin, neden tutsak benim hayallerim. neresi yerim.. . Saklambaç mevsimi mi geldi, saklanmýþ herkes, ne ebe var nede oyun, sobeleyen belli deðil, sobelenen kim? . Yaðmur bulutlarýn aðlamasý, hediyesi gökkuþaðý, damlalarýn buz tutmasý, doluya delalet, benimse göz yaþlarýmýn kirpiklerim de intiharý, müjdeme þehadet... yunus ça./
Sosyal Medyada Paylaşın:
maverayailkyolcu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.