Elleri morarmýyorsa soðuktan çocuklarýn, yüreði yanmýyorsa analarýn meraktan, yalnýz deðiliz demektir... katrankarasý gecelerde karabasanlar çökmüyorsa üzerimize, uyuduðumuz gibi uyanabiliyorsak yeni güne... birde tütüyorsa insanlýðýmýzýn bacasý, adam yanlarýmýz yamasýzsa, hal-hatýr,sevgi-saygý besleyebiliyorsak canlýya,cansýza, doyurmadan yemiyor,içirmeden içmiyorsak, berabersek yanýbaþýmýzdakilerle, iþte o zaman yaþýyoruz cancazým, bir yayla köyünde kýl çadýrda baðdaþ kurup oturmuþsak, aç bir çocuk gibi doyrulmuþ sobanýn baþýnda, içimiz gibi demlenmiþ,taze soba çayýyla, memleketin ahvalini laflýyorsak kimseyi ötekileþtirmeden, deki nedir yaþamak; mal-mülk,servet, ha babam gayret, saðolun be almayacaðým, siz sað ben selamet, bana müsade, azýcýk soluklanacaðým, bekle beni þiir, döneceðim baþka bir mýsra, içim emrettiðinde Ýkra, belli mi olur ’’HÝÇ’’vakte, kalmadan bir daha...
yunus ça./
Sosyal Medyada Paylaşın:
maverayailkyolcu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.