Bu gün böyle periþan biçâre yaþýyorsam, Býraktýðýn ateþte halâ yandýðým için. Canýmý bedenimde isteksiz taþýyorsam, Ecelin þerbetine lokma bandýðým için.
Mazimizi gerçekten unuttun mu? bilemem, Sildiðin anýlarý ben ne yapsam silemem, Hasretinle tükendim sen de tüken dilemem, Deli de; dualarla seni andýðým için.
Bozarken yeminini hiç mi korku duymadýn? Hadi beni býraktýn Hakk’a hatýr saymadýn! Bir kerecik elini vicdanýna koymadýn! Ýpimi kendim çektim sana kandýðým için.
Terk eyledim sýla’mý gurbet gezgini oldum, Unutmak istedikçe daha çok özlem doldum. Gözün aydýn sayende zamansýz erken soldum, Döküldüm hazanýný bahar sandýðým için.
Mecnun,Kerem,Kamber’dim Ferhat’tan fazla yandým! Kavruldukça dudaðým seraplarý su sandým, Beþ vakit kirpiðimi gözyaþlarýma bandým, Sahralarda kimsesiz naçar kaldýðým için.
Nihayeti ölürüm kalbimde özlem ile, Ýþte o zaman biter kan kusturan bu çile. Mahþerde de kavuþmak yok bize bile bile, Umudum son uykuya garip daldýðým için.
Sosyal Medyada Paylaşın:
DERTYOLDASI MEHMET avar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.