Ya sen de olmasan demiþtim sana. Boynuma tasmayý tak dememiþtim. Kocaman bir kafes yaptýrýp bana. Bir de çarmýhlara çak dememiþtim.
Sana sözüm vardý, saðlam bir ahtým. Diyordum gülecek belki de bahtým. Senindi gönülde kurduðum tahtým. Gidip hasýrlara çök dememiþtim.
Anlamadýn asla benim kastýmý. Yýrtarak resmimi, kýrdýn büstümü. Düþman belleyerek her bir dostumu. Gönülü, hatýrý yýk dememiþtim.
Kafama vurarak ettin divane Daðýttýn tarumar oldu bak hane. Sonunda gösetip bir týmarhane. ’Deli bu’ diyerek týk dememiþtim.
Yok iken sitemin, kahrýn gereði Asla anlamadýn sen bu yüreði. Boþaltýp iyice tüm zembereði. Sana zývanadan çýk dememiþtim.
Derdimi sýrtýmda ben taþýyorken, Yaramý yalnýzca ben kaþýyorken. Gah diri gah ölü ben yaþýyorken. Beynime bir kurþun sýk dememiþtim. Sonra da gözyaþý dök dememiþtim. Sosyal Medyada Paylaşın:
sami biberoğulları Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.