adýn olmalý öpmeliyim seni her sabah sonra nasýl geçer günüm bir pazar günü kolundan tutup kaçýrsam, yol boyu çimenlerin büyüdüðünü görürdük gözlerine baktýðýmda dünyanýn çocuklarýný kucaklayacak kadar geniþ zaman istiyorum Tanrý’dan
hep böyle bak gökyüzünde dinlenelim hep böyle gül nehirler soluklansýn tut ki görmedim seni yolunu deðiþtirdin tut ki duymadým sesini sen hiç þiir okumadýn bir heykel olsam çürür çürürdüm...
bu ellerin olmasaydý ya da kelimelerin bir kiþilik olsaydým içim dýþým ayný doðrunun kelepçe olup bileðimize dolanan günlerin gelmiþine geçmiþine gülümseyecek gücü bulamazdým dudaklarýmda
adýn olmalý...
denizedenizden
Sosyal Medyada Paylaşın:
DenizeDenizden Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.