yaðmur yaðýyordu eriyordu kaðýttan adamlar fare deliklerine ne adamlar kaçýyordu fare deliklerinde; ne adamlar çürüyordu
þimdi anlýyor musun þemsiyeleri neden sevmediðimi ve yüreðimi delik ayakkabýlarýmda neden taþýdýðýmý
halik biliyor kalbimi balýklarýn yediðini sen de biliyorsun taþlarý deðiþtirilen suretimin mozaiðini o yüzden ben hep kendi içimde dönüyorum Tanrý üþümüyor, ben üþümedikce
anneler hangi organlarýyla büyütür yavrularýný çocukluðumun ayaklarý var mýdýr koþmaya evladý olmayan adamlara baba desem kýzarlar mý bana
ve ya yüreðime asfalt döþesem toprakta yürümeye tenezzül etmeyenlere ne dersin geçen olur mu ki ýssýz yollarýmdan
bakma yüzümün yaþlý insanlarýna onlar utanýyor geleceðinden onlar yorgun kime el uzatsa gözleri çakýlýyor boþluklara boþluklar gözleri alýnmýþ gerçeklerle dolu
ah bilyelerim çocukluðumda unuttum onlarý da.....
DenizeDenizden
Sosyal Medyada Paylaşın:
DenizeDenizden Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.