siyah gece bir namluda taþýnýr/mý hey tükenmez acý....
doðrusunu bir anda kaybettiðim
hayat sandýðým ama hayattan öte bir yerdeyim
tükenerek harcanan
ama harcandýkça asla vazgeçilmeyen deðersizlik aðlýyor yüreðimde
bilmeden çok kýrdým sanýrým çocuklarý
aðar iklimler sararak ömrüme
piþmanlýklar yaðdýrdým olmayan düþlerimden
çok uzak ihtimaller olsa/da beklenti dediðin mevzular
yinede doðurgan özgürlükler hayal ettim
kaybettiðim her günün gecesinde..................
iri gövdeli yýldýz aðacýnýn gölgesinde
nede güzel uyuyor karmakarýþýk kuþlar
köküne doðru yayýlan nehirler dolaþýyor
ve dallarýna sarýlmýþ sevgililerin ölümsüz bulutlarý daðýlýyor
yýldýz aðacý
ki görünmez aslýnda
kimseler bilmez kimseler hissetmez onu
bir tek yüreðinin þehrindeki
o yüce daðlara çýkan eþkýyalar görür hisseder bilir
onlarýn ardýnda býraktýðý kýrgýnlýklarda yaþar
hiçbir zaman künyelerinden silinmeyecek aþklarýnda taþýnacak yýldýz aðacý
ve ardýndan gökyüzü delinerek neyi var neyi yok kustuðunda
yýldýz aðacý havalanacak
ve eþkýyalarýn düþlerinde yüreðinin sahibini bulacak....................
neden demeden
düþünmeden beklentilerinin hiç gelmemesini
gözlerin kapalý duyumsamadan toprak üstü gül reçeli kokusundaki özlemleri
deki bana sen bir eþkýya
bir daha kaldýrýmlarda yürümeyecek
bir daha alnýndaki aðýr tütün islerinden utanmayacak
bir daha aþýk olmayacak
bir daha yani bir daha yaþamayacaksýn.....söyle ve usulca öp gözlerimden..
uzak bir hayalin yolculuðunu iþaretliyor kirpiklerimdeki pusula
dört bir yanýmla kanasa/da yaþam dediðin ütopya
artýk ayaklarýma geçirdiðim dönülmez yalnýzlýklarla düþmeli toprak yola
katýk olarak bir tutam ay ýþýðý bir çift yürekli aþýðýn tutuþan yanlarý
hep devrilip devrilip kalkan gün batýmý üzümlerinden azýcýk yeþil
ve yüreði sonsuz mavililer büyüten bir parça gökyüzü.....................
saðanaklar çoðu kez aðlatýyor adamý
hele birde yalnýz kalarak atmosfere yakýn ýssýzlýkta
iyice çileden çýkýyor o sert suret
artýk kendinden utanarak sýrt üstü kapaklanýyor koca yürek
ardýndan ana baba kardeþ bacý yar oluyor yýldýz aðacýnýn meyveleri....aðlamalýsýn.
ve kavruk benzetmeler
yaylalarýn beyaz örtüsünde býrakýyor ayak izlerini
eþkýya
içinden çýkardýðý türküleri yakýyor kuytu bir soðukta
çýkan her alev her savrulan kül
birer hayal olup kavuþuyor insan olana
artýk düþler yiðit bir beste gibi notalara daðýlýyor ormanýn ellerinde
hey doðurgan yürekler hey sonsuz acýnýn kavranýþý
düþlerin bitip bitip baþlamasý
hey aþklarýn koþarak kaybolduðu hayat
renksiz cümleler
üþümeler
sýðýntý bakýþlý dolunay
hey kaybedecek bir/þeyi olmayan insan
ben eþkýya
yüreðimin denizindeki aðýr limanlara gelsin sevdalar
kuþ seslerinden þeritler çizilsin gözyaþlarýma
bir çorbalýk ana kokusu
bir kirli sakal uzamasýnda sevgili sesi düþsün anýlarýma
koynunda bulutlar ve yüreðinde yarýn büyüyen
bir geceyle düþüyorum sessizliðe..........hoþ/çakal kalabalýk yalnýzlýk......
yüreðimde þarkýlar heybemde hürriyet nasýlda aþýk olurum hayata....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.