ÜÇ NOKTA ...
Hani bir gün sormuþtun ya bana,
"daha ne kadar bekleyeceksin beni?" diye..
Cümle bile kuramamýþ, üç nokta koymuþtum hani..
Ýþte öyle üç noktalar koyuyorum yaþadýklarýmýn sonuna..
Bilinmezlik her tarafta,
Tamamlanmamýþ hiçbir þey, eksik hep ne varsa..
Böyle melankolinin koyusunda olmak hiç hoþuma gitmiyor.
Doðrulup dizlerimin üzerinde ayaða kalkmak için delice çabalýyorum..
Ama birden bir þarký iþleniyor aklýma,
"Ellerimde ellerin yerine yaðmur.
Dudaðýmda dudaðýn yerine yaðmur.
Vur yüzüme hadi, vur yüzüme.."
Öylece kalýyorum, kalkamýyorum..
Ve lanetler yaðdýrýyorum herkese, her þeye..
Bir sana kýzamýyorum ama..
Aðýr bir kabülleniþ sarýyor bedenimi,
gerçekler acý hep, ürperiyorum.
Bir parça umut kalmýþtý ellerimde,
Usulca býrakýyorum yere..
Ve basýp üzerine yürüyorum sessizce,
Ayaklarým yaðmura karýþýyor öylece...........SEHERCE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.