Ne çok benziyorduk birbirimize Ayný tezgahda satýlan elma Ayný uçurumdan kopan iki taþ gibi Senin mavi zengini düþlerin vardý Benim düþlerinden istifade eden gözlerim Mütemadiyen mesut olduðumuz bile söylenebilirdi Yolu hiçliðe düþmeyen birinin geleceði piçliðe düþüyor olsa gerek Þimdi Yazlarý mutsuz ve ürkek, kýþlarý yalnýz ve tedirginim Ýnatçý aþklar gereði Deli gibi arayýp duyorum kendimi Itiraf ediyorum Dallarýna hesap vermek zorunda olan aðaçlar tanýyorum Çaldýðý kapýyý kimsenin açmadýðý bilge dedeler Bir zamanlar Ayný kuyuya atýlmak isteyen peynir tenekeleriydik Þimdi; teki kaybolan çoraplar cennetinde sefer tasýyýz Düþündükçe deliresi geliyor yaban taylarýnýn Oysa; Ne çok benziyorduk birbirimize Senin gülüþünden mütevellit hayranlarýn vardý Benim gülüþüne hayranlýðým Sen gül diye keserdim gýrtlaðýný ayrýlýklarýn Ilk kez ruj sürer gibi, heyecanla Iki ayaðý bir papuca girene kadar kalbimin Ben de insandým.
Filiz Yüksel 2013 Kocaeli
Sosyal Medyada Paylaşın:
gri gölge Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.