Tarifsiz Bir Baş Dönmesiyle Geçtim Kentinden Islığımda Akdeniz Şarkılarıyla/Çiy Düştü Üzerime Üşüdüm Doğan Güneş
Tarifsiz Bir Baş Dönmesiyle Geçtim Kentinden Islığımda Akdeniz Şarkılarıyla/Çiy Düştü Üzerime Üşüdüm
Parmaklarým durmadan seni yazýyor avluda býrakýlmýþ mavi çocukluðum gibi ýsrar ediyorum yaþamaya bulutlar açýklarda gökyüzüne geceyi yaslarken düþün karýþýyor düþüme ruhum vurulan bir kuþ gibi masum neresinden bakmayý unutuyorum hayatýn ipini kaçýrmýþ uçurtmalar çarpýyor pencereme gözlerimi pencere camlarýnda ýslanýrken buluyorum uzanýp bakýyorum içime ve sen hala dalda þiir yaprakta aþk elimi uzatsam dokunacaðým kadar tenimin yarýsý hangi düþten uyansam sen ve kaçýrdýðým herhangi bir film gibi tekrarýný bekliyorum peki ya sen senin gecelerin nasýl kimin düþleri daha cömert
Þiiri ölmüþ bir þaire dökülüyorum bu gece tut ve býrakma beni kýyýsýnda kelebeklerin uçuþtuðu denizin þarkýsýný söyleyelim tut elimden çocuk gözlerine götür beni senden habersiz cebimde resmin kýpýr kýpýr yüzünde ilk okul kaçaðý bir gülümseme dilimin ucunda kocaman bir umut sen hep mavide kal!
-Akþamüstü kordon boyu düþünce denizi gözlerimin içine yaðmur yaðýyordu umutsuzluklar paranteze alýnmýþtý-
Sosyal Medyada Paylaşın:
Doğan Güneş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.