Özgurlugum gökkubenin halisinasyonlu pencerelerine açýlýyor;
Düþüncelerim ,iradem dýþýndaki düþlere dalýyor.
Zihnimde kurduðum sualler ve yanýtlar rastlantýsal bilinmezliklerle boðuþurken,
nedensizliðin özündeki bir girdabýn ortasýnda alýyorum soluðu yenidenç
Yalnýzlýðým her tarihte kalýplaþmýþ idea,birer nüsha.
Ruhum kusuyor ,esaretin gri kelepçelerine.
Takvim bile hergun yapraklarýný birkaç kez dökerken,evrende herþey kendýný yenilerken;
Varlýk,hep ayný noktada,etrafýmda dönüyor.
Göðsümün sol yanýna sýðdýrdýðým ,uçurmak isteyip de uçuramadýðým ak Güvercin var avuçlarýmda.
Bir ateþ var Ruhta,lakin uzaklarda.
Ruha sinmiþ bu soyut karmaþada.
Acýyan Ruh ,titreyen hisler.Koca bir Okyanus içinde tek bir damla zerresiyim.
Aþk bu ;Neticede ,
Kör ,saðýr ve Dilsiz..