Hüznün pusu afaki karýþýr sorar sözüm Adýma gurur denmiþ istesem de dönemem Bulanýr rengim haki kýrýþýr yorar yüzüm Saç yoluk aklar inmiþ yiv buz olmuþ inemem.
Kaypak mevsimin kýþýn ne çoraplar örüyor Soðuk önüne katmýþ cendere dilin sorar Doyumsuz saki baþýn ne þaraplar kürüyor Yaðmur yaþýnda batmýþ pencere yelin arar.
De ki; beni sen kanat uzlaþtýðým melekle Vakti saadet seçsem bahsetsen solmaz erek Say ki inadým inat paslaþtýðým felekle Ölümsüzlüðü içsem bahþetsen olmaz yürek.
Terki diyar düþümsün sorma soru yanýlýp Ýstediðince yunsan bol yalanda çok kaydým Çürük azý diþimsim yorma duru sanýlýp Fizan gülleri sunsan gönlüm üzre yok saydým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülsen Tunçkal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.