Bendeki sevdayý anlamaz kimse,
Sýrrýný çözecek bilim bulunmaz.
Kalbimde parlayan ýþýðým sönse,
Lambayý yakacak âlim bulunmaz.
Her âþýk olduðum bir Ebu Cehil,
Sevgide yabani, zulmette ehil,
Hayatým, yüreðim, her þeyim dâhil,
Arasan bir tane salim bulunmaz.
Kapýlýp giderim sevdaya amma,
Sevgili baþlýyor sitemde zamma,
Az diye üzülür düþtüðüm gama,
Yarenden ziyade zalim bulunmaz.
Kilime çuval der, halýya hasýr,
Kalbine sorarsan bendeymiþ kusur.
Bu yüzden yanmýþým tam yarým asýr,
Parlayan ateþim, külüm bulunmaz.
Felek yüreðimi kafaya taktý,
Avucu içinde sýktýkça sýktý,
Muhabbet baðýmý ayrýlýk yaktý,
Küllenen kovanda balým bulunmaz.
Hasret denizinde hayatým ada,
Mutluluk sýrlarým derin tasada.
‘’Gözleri ahuya zebun’’ olsa da,
Gezdiðim çöllerde Selim bulunmaz.
Mehmet NACAR