Yol Ve Şarkı

saat akþam üstü bilmem kaçtý
direksiyonda bir el
arkasýnda hüznüyle baþ baþa
yorgun bir beden
yani ben...
caddeler ýssýz puslu ve karanlýktý
bir sokak lambalarýnýn ýþýðý
bir de aðaçlarýn gölgesi vardý
inceden inceye yaðmur yaðmaktaydý
ve buðusu camlardaydý
titreyen her damlada
ben deðil, yalnýzlýðým ýslanmaktaydý
taþtýkça kederim sol yanýmdan
ellerim üþümekte, içim yanmaktaydý

gitme diyordu gitme
radyoda çalan þarký
hiç bitmesin istedim
yüreðime eþlik eden
o yol ve o þarký

gözlerim doldu ve yüzüm soldu bir anda
hasretin çöktü üzerime o anda
yana çevirdim bakýþlarýmý
cama doðru
özleminle geçip giden yola doðru
soluk soluðaydý kül rengi evler
hýzla geride kalýyordu her yer
baktýkça hayalini savuruyordu
sanki ruhuma düðüm atýyordu sýzý
nasýl da,
nasýl da caným acýyordu

gitme diyordu gitme
radyoda çalan þarký
hiç bitmesin istedim
yüreðime eþlik eden
o yol ve o þarký...

çünkü seni hatýrlatýyordu
ilk defa duymama raðmen ...

18 KASIM 2013

...o þarký...
kalbim nasýl sýzladý sen gidince
seslendim ardýndan duymadýn...
...gitme...




Arzu Karadoðan
Sosyal Medyada Paylaşın: