Küçük kız

Siyahlarýný giymiþti küçük kýz
"Anne!" diyordu "Gittin mi sahiden?"
Hala inanamýyordu
Güneþin hayatýndan gittiðine
Kara bulutlarýn gözlerini mesken edeceðini,
Tahmin edemiyordu

Küçüktü henüz
Artýk kýyafetlerinin ütüsüz olduðunu,
Kahvaltýyý babasýnýn yüzü asýk hazýrladýðýný,
Beslenme çantasýnda börek,pasta olmadýðýný,
Görünce büyüyecekti

Ve alýþacaktý da
Unutmak deðil de,
Acýsýný yaþamaya alýþacaktý.
Mezarýndan aldýðý topraklarý bir kavanoza koyup
Annesinin koynu gibi,uyurken ona sarýlacaktý

Kýna gecesinde annesizliði hissedecekti
"Annesinin bir tanesini hor görmesinler" dediklerinde
"Keþke o da olsaydý,bir tanesi olduðum kadýn" diyecekti içinden
O artýk eski mutlu,afacan,þirin kýz olmayacaktý.
O artýk,
Annesiz, sevgisiz,þevkatsiz kalacaktý

Babasý ona sýcak davranacaktý belki ama,
Annesinin yerini, onun o þevkatini,
Asla bulamayacaktý..

Kendini bulamayacaktý,
Küçük kýz..
Sosyal Medyada Paylaşın: